17 juni 2023
We zijn net terug van vier maanden in België. Vier mooie maanden in het “warme” (alhoewel 😳 ) Bredene. Eerlijk gezegd, ik heb Spanje geen moment gemist. Het waren vier drukke maanden en ik heb wellicht weinig tijd gehad om erover na te denken. Maar wat duidelijk is, is dat ik me super goed heb gevoeld in mijn leven in België, in mijn "secure base", zelfs al was het weer niet zo mooi.
Il y a quelque chose dans l’odeur de la mer qui rend l’âme heureuse – Khalil Gibran
Nu we hier terug in Spanje zijn, is het tijd om even terug te kijken op de weg die we hebben afgelegd, op de boeiende maanden die achter ons liggen.
Tijd om de balans op te maken van de “match België-Spanje” en dus een antwoord te formuleren op de vraag:
“Is het leven in Spanje echt zo rooskleurig? En is alles makkelijker als je leeft “onder de zon”? ...
Als ik het heel oppervlakkig bekijk is het duidelijk een JA ... maar ... er is ook een JA MAAR verhaal ... want elk voordeel heeft ook zijn nadeel (of was het andersom?)
DISCLAIMER ... dit is uiteraard onze persoonlijke balans gebaseerd op onze ervaringen en bevindingen ... en die zijn voor iedereen anders.
1- JA uiteraard ... omwille van de ZON ...
Met ons huis gericht naar het “noordoosten” genieten we van de eerste ochtendzon bij het ontbijt. En dan kunnen we van de zon genieten als we dat wensen in het deel van de tuin dat naar het zuiden is gericht. In de warmste maanden vinden we voor de rest van de dag verkoeling in de schaduw. Dus ja “leve de zon” ...
JA MAAR de huizen hier zijn niet echt voorzien op de KOU ... en we hebben het hier al echt koud gehad, niet alleen tijdens de twee (hopelijk uitzonderlijk) barslechte maanden maart en april 2022 met veel regen en sneeuw op de bergtoppen
maar ook in de winter is het ’s avonds, ’s nachts en in de ochtend ijskoud ... allemaal uitzonderlijk zegt men hier, ... maar moeten we dat wel geloven?
Dus dat “overwinteren in Spanje” .... JA ... maar breng maar je dikke jas en ... warme pantoffels mee.
En - eerlijk?- er kan toch niets op tegen de winterse sfeer aan zee, het verlaten strand, het licht en de lucht ...
Dus “Spanje 1- Bredene1”
2- JA uiteraard ... omdat we meer BUITEN kunnen zijn
... althans in de goede maanden: buiten kunnen ontbijten, tussen twee coachings door even buiten werken, buiten schrijven, ’s avonds na een werkdag nog een terrasje meepikken, buiten dineren, elk weekend een uitstapje doen; meer kunnen sporten, Francis op de fiets, ik mijn quasi dagelijkse “morning walk”, dagelijks een kilometertje tot 1,5 km zwemmen (dankzij het zwembad op 50 meter van ons huis)...
We hebben ook padel ontdekt; zo fijn allemaal om dit te kunnen doen onder een blauwe hemel en genieten van de zon op mijn huid.
En dat is alvast de totaal nieuwe LEVENSSTIJL waarvan ik droomde met een mooie integratie van werk en leven ... Ja, zo had ik me ons leven in Spanje ingebeeld.
JA MAAR ... mijn grootste challenge is toch geweest om de focus op mijn werk te houden. Ik geef dan ook grif toe dat ik tijdens dit transitiejaar soms mijn focus wat ben verloren omdat het zonnekind dat ik ben zoveel mogelijk buiten wil zijn. En als je kiest voor een leven tussen twee landen, dan betekent dan pendelen en dat vereist dan weer de nodige discipline en planningscapaciteiten (die ik gelukkig wel bezit).
Dus opnieuw “1-1”
3- JA uiteraard ... omwille van onze ligging
Zo ergens tussen zee en bergen en de mogelijkheid tot uitstappen; we zitten hier op 1,5 uur van Valencia, op 4 uur van Granada, er zijn fijne bergdorpjes verderop en er zijn de sfeervolle steden, zoals Elche waar ik mijn hart ben verloren. En dat dat stukje krachtige Zuiderse natuur die de dorheid doorbreekt: de eerste witte bloesems op de amandelbomen in februari, de bloeiende mimosa’s en kerselaren, de olijf- en vijgenbomen, de uitgestrekte citrusvelden, de blauwe jacaranda’s, de mega cactussen, de aloë vera, de delicate veldbloempjes en allerhande kruiden die je langs de weg vindt, en nog zoveel meer.
JA MAAR er is ook de lelijke desolate omgeving langs de autostrade of langs de N332 tussen twee steden; de armere niet verzorgde buurten met veel leegstand als resultaat van een ongebreidelde bouwwoede. En ik mis dus de superpropere straten en het propere strand van Bredene (mijn #warmBredene). Voeg daar het stof aan toe wat verschillende wekelijkse (of liever dagelijkse) poetsbeurten met zich meebrengt (gelukkig de taak van mijn perfectionistische man 😂) en de over het algemeen eerder dorre natuur die schril afsteekt tegen de frisse groene (en ook vaak natte 😞) polders ...
Je begrijpt het, opnieuw “1-1”
4- JA uiteraard ... omwille van het "goedkope" lekkere eten en drinken
De Spaanse keuken, de lekkere wijntjes langs de ruta del vino tussen Elche en Villena... Eenvoudige tapasbar en restaurantjes, chirringuito’s langs het strand, een koffiebar in de stad, klasse-restaurants, voor elk wat wils. Van een eenvoudige bocadillo con jamon serrano, de tapa’s aan de toog van de bars, paëlla, vis en zeevruchten (de “pulpo a la brasa” is echt onze favoriet).
Ook de zoetekauwen kunnen hier hun hart ophalen: met “churro’s con chocolate” of "turón" (een soort nougat, bestaande uit onder andere honing, suiker, eiwit en amandelen, een van de bekendste delicatessen van Spanje gefabriceerd in de nabijgelegen stad Xixona).
JA MAAR net hierdoor ga je vaker op stap en dan klopt de fabel dat het leven hier zoveel goedkoper is dan in België toch niet helemaal. En eerlijk gezegd in een goed restaurant betaal je hier ook de prijs
En bovendien, wat hebben we in België toch lekkere dingen die je hier niet vindt ...
Ja ... dus geven we nog maar een “1-1”
5- En tenslotte volmondig JA ...
omwille van de nieuwe mooie vriendschappen die hier ontstonden en omdat ik hier ook een nieuwe passie ontdekte en mijn hart liet veroveren door Bonnie en Clyde, de poezen van onze buren. Vanaf de eerste dag waren ze hier dagelijkse aanwezig. Ik heb genoten van hun affectie, van het feit dat ze me tot rust brachten, me dwongen tot niets doen. Ik genoot ervan dat Bonnie bij me kwam liggen als ik aan het werk was of aan het schrijven. Nooit gedacht dat ik net die twee het meest zou missen bij elke terugkeer naar België ...
JA MAAR, die nieuwe passie ging ook gepaard met heel veel verdriet toen onze Bonnie overreden werd. Sindsdien is niets nog hetzelfde. Ondanks dat Clyde ons heel trouw elke dag meermaals komt opzoeken en komt slapen in zijn “bedje”, mis ik “onze Bonnie” zo erg ... 😿😿😿
En dus als ik alles optel, dan is mijn eindscore ... 5-5 ... gelijkspel.
En weet je, ik ben blij dat ik binnen enkele dagen weer naar Bredene ga, naar mijn zeetje, mijn strand, om een aantal dierbare vrienden en cliënten terug te zien, mee te werken aan boeiende projecten en de rustgevende gedachte te hebben dat ik een weekje later hier weer terug ben.
Blijven we hier voor altijd? Dat kunnen we nog altijd niet zeggen. Het voelt vandaag echt aan alsof onze echte thuis Bredene blijft ...
Maar alles is goed vandaag zoals het is ... en morgen is een andere dag ...
