top of page
Foto van schrijverbrigitteballings

Tussen droom en heimwee ... (flashback)

Bijgewerkt op: 28 feb. 2022


Toen we in oktober 2021 onze aankoop finaliseerden begon het (lange) wachten ...


Zeker omdat we pas na het betalen van het voorschot het echte dorpje BUSOT ontdekten.


Neen ... niet dat van de typische bar El Paseo met zijn menu del día voor geen prijs, noch dat van de amandelverwerkingsfabriek, noch dat van de moderne verkaveling waarin ons huisje staat.


Maar wel het kleine dorpje met ruïnes van een Moors kasteel, met smalle oplopende steegjes naar een typisch Plaza del Ayuntamient (Gemeenteplein), een dorpje met gekleurde gevels, prachtige houten deuren en deurknoppen, met zijn typische restaurants en ja zelfs een boetiekhotel, Sierra de Alicante, dat er veelbelovend uitziet.








Een dorp met als leuze "belleza interior" ... dat kan alleen maar matchen met een coach die de innerlijke schoonheid van haar cliënten ziet ...


Nu we voelden dat Busot het typisch dorpje uit onze dromen was, wilden we zo snel mogelijk terug.


Wachten tot februari dat leek ons zooo lang – voor zover bovendien dat het huis af zou zijn in februari ... want die Spanjaarden met hun tijdinschatting “mañana mañana” ... dat vertrouwden we toch niet echt ...


En bovendien is geduld nu eenmaal niet altijd onze grootste kwaliteit ...


En als we nu eens een korte trip zouden doen in december? Gewoon een lang weekend ...


Dat kwam nog goed uit want we moesten een volmacht voor onze advocaat ondertekenen bij een notaris (* in een volgende blog zal ik even oplijsten op welke professionals we beroep hebben gedaan van bij het ontstaan van ons idee tot op vandaag).


Zo gezegd, zo gedaan, we gingen in december dus voor drie nachten terug; we logeerden in het hotel Sierra de Alicante (waarover ik binnenkort een review publiceer).





En eerlijk gezegd, december is maar december!

Ook in Spanje ...

Een donkere maand, zeker bij valavond ...

Zoals je ondertussen weet niet mijn favoriete moment.


Meteen overviel me een gevoel van heimwee.

En ik begon te twijfelen aan dat idee van wonen in het buitenland...

Was deze transitie wel zo’n goed idee?


Maar ja ...

Een maand december met zo’n 7 uur zon per dag.

Eentje waar je ’s morgens rond 9 uur buiten kunt ontbijten; waar je ’s middags op de markt een hapje kan eten en waar je de hele dag in T-shirt kan rondlopen.

Dat maakt veel goed ...

En we konden ook ons huisje bezoeken ... dat zo goed als klaar was ...


Verder toerden we wat rond, op zoek naar enig houvast qua winkels, markten en omgeving.


We ontdekten prachtige berglandschappen – in de regio van Aïgues en Orxeta – waar straks Francis zal kunnen gaan fietsen en ik gaan wandelen.


We ontdekten de lokale markt van El Campello waar we een lekkere Sangria dronken en een paella aten, zomaar in T-shirt buiten ... in de maand december.





We ontdekten ook de “grootstad” Alicante met haar mooie architectuur en genoten van een lekker wijntje in de jachthaven en lekkere tapa’s in de stijlvolle tapasbar Manero.








Kortom we waren verkocht ...


En toch ...

toch bleef ik wat twijfelen ...

en overviel me toch weer dat gevoel van heimwee ...


Angst om de sprong te wagen?

daar was het ondertussen te laat voor ...

en iedereen rondom mij was wild enthousiast met onze plannen ...


Angst voor verandering?

Angst voor transitie?

ja daar heeft zelfs een coach mee te maken ...


Want weet je ...

ik ben ook maar een mens ...


Feel the fear and do it anyway! - Susan Jeffers -


124 weergaven

Recente blogposts

Alles weergeven

1 Comment


Greta Fiers
Greta Fiers
Feb 26, 2022

Dag Brigitte & Francis,

Zo te lezen hebben jullie dat "huizenjagen" toch wel goed uitgehangen 🙂 en...

"Je onvoltooide zélf mogen zijn is ook waardevol" (af en toe es zoeken en dwalen mag hé).

Like
bottom of page