top of page
Foto van schrijverbrigitteballings

TO BE OR NOT TO BE A DIGITAL NOMAD?

Bijgewerkt op: 3 apr. 2022


Ziet mijn leven er nu plots zoveel anders uit nu ik hier deeltijds in Spanje woon?

Ben ik nu ineens een echte “digital nomad” geworden of niet?


Hoe ziet een dag in het leven van een coach in het buitenland eruit?


Toen ik in 2017 het boek las van Lien de Pau, Get Real, op een strand op het eiland la Palma, enkele weken voor mijn laatste dag bij ING, werd ik nog extra gesterkt in mijn overtuiging om zelfstandige te worden, om mijn leven in handen te nemen en eindelijk te gaan doen wat ik graag doe.




Ik besefte door het lezen van dat boek ook dat je op eender welke plek kon werken, voor zover je activiteit dit toelaat uiteraard. En dat is wat ik eigenlijk al had gedaan toen ik mijn eerste boek schreef (“mijn eerste” wil zeggen dat ik er zeker nog minstens een tweede wil schrijven – ik visualiseerde ooit in een coachingsessie dat ik op mijn 80ste zou terugkijken op de 5 boeken die ik zou geschreven hebben ... hoog tijd om eraan te beginnen 🤣).


Een stap terug? Ik denk er niet aan! schreef ik thuis – op de hoek van de eettafel - en in koffiebars en ik merkte toen al dat het veranderen van werkplek me inspiratie en energie gaf.


Op dat strand daar onder de zon – begreep ik dat elders werken ook kon betekenen in het buitenland werken, ergens waar ik meer buiten kon zijn en genieten van de zon.


Een stadskind met een passie voor de natuur en de zon


Ja ik ben een geboren stadskind, heb mijn eerste 50 jaren in appartementen geleefd in de (rand)stad van Brussel, maar heb altijd mijn toevlucht genomen tot de natuur - de enige plek waar ik tot mezelf kan komen. Of het nu was via lange wandelingen of door te gaan paardrijden.


Ondertussen heb ik dat fijne natuurgevoel sinds 2014 in Bredene, waar ik in welgeteld 2 minuten op het strand sta.


Maar ik ben ook een zonnekind en kan er intens van genieten om buiten te zitten in de zon, om te werken, te schrijven of gewoon om een boek te lezen.


Toen ik in 2017 zelfstandige werd, koos is al snel voor online coachen, met tevreden cliënten van Quebec tot Israël over Nederland en België. Op die manier werd om in het buitenland te werken ook een realistische optie. En dat maakte het mogelijk om de beslissing te nemen om deeltijds in Spanje te komen wonen.




Maar nu ik hier ben, verschilt mijn leven zoveel van België?


Neen, ik word niet zoals Lien De Pau elke ochtend wakker zonder wekker en ik vraag me niet elke dag af ‘Wat wil ik vandaag het allerliefste doen?’.


Maar ik sta wel elke dag gelukkig op! Gelukkig met wat ik elke dag doe en gelukkig dat ik gekozen heb voor een evenwicht tussen Spanje en België.


Enkele maanden geleden zag ik mijn komst naar Spanje misschien wat anders ... ik zou nog alleen puur online coachen ja ... ik zou retreats organiseren, misschien zelfs helemaal hier naar Spanje komen wonen en voor de rest van het leven genieten en wandelen en het land ontdekken. Ik zou mijn online coachingprogramma meteen weer gaan promoten zodat ik veel minder uurtje factuurtje zou moeten doen.


Ik had zelfs enkele maanden geleden een aantal gesprekken rond “High End ondernemen” waar goedbedoelende coaches me een beeld voorspiegelden van een soort ondernemen waar ik met zo weinig mogelijk uren één op één coachen zoveel mogelijk zou kunnen verdienen. Ik kon voor mijn coachingprogramma’s toch zeker 10.000 tot “och joh, daar in Spanje tot 25.000 EURO per coachee” vragen ... 😲 😲 😲


En terwijl ik die gesprekken voerde, voelde ik diep vanbinnen dat ik dit helemaal niet wilde. Dat type ondernemen staat gewoon haaks op mijn eigen waarden.


Ik besefte dat dit me absoluut niet gelukkig zou maken en dat ik gewoon verder wilde doen op de manier waarop ik nu bezig ben. Ja zelfs met de vele (of soms wat minder) “uurtjes factuurtjes” ... online en af en toe ook nog live.


Ik besefte dat ik me ook wil blijven richten tot mijn doelgroep:

- mensen die op een transitiemoment in hun leven staan, professioneel of persoonlijk,

- die op zoek zijn naar hun eigen pad

- en dat pad willen inslaan met zelfvertrouwen veerkracht.

En dat kan een CEO zijn of de leider van een grote organisatie, of een people manager of een medewerker. En ik wil dat doen op een manier die past bij wie ik ben.



En dus is mijn agenda vandaag “mooi” gevuld met (voornamelijk) online één op één coachings.

Daar tussenin vind ik tijd om te wandelen en te schrijven.

Met “mooi” bedoel ik dat ik elke dag met goesting opsta om aan mijn coaching- en schrijfdag te beginnen. En elke dag opnieuw afsluit met een voldaan gevoel. Of ik nu gecoacht heb tot ’s middags, of tot in de vroeg namiddag of de late avond.

Een gevoel vooral van niet opgesloten te zijn in mijn agenda en de vrijheid te hebben om mijn eigen keuzes te maken.



Hoe ziet een type weekdag er dan uit?


  • Opstaan rond 6.30

  • Een gezond ontbijt

  • Een “morning walk” tussen de 5 en de 10 km afhankelijk van wanneer ik mijn eerste coachee heb

  • Twee of drie coachings ’s morgens

  • Een gezonder lunch thuis

  • In de namiddag – nog twee of 3 coachings (met idealiter een maximum van 5 coachees per dag)

  • ’s Avonds na het avondeten “werk” ik nog wat door, ik ben dan voornamelijk wat bezig op social media dan of ik schrijf of ik volg een webinar (want levenslang leren is een van mijn drijfveren)

  • Ik kijk met één oog (soms twee) naar tv

  • En om af te sluiten lees ik nog een uurtje in bed


Eigenlijk een schema dat heel erg vergelijkbaar is met wat ik in België doe.


Het enige verschil is dat ik hier tussen 2 coachings veel spontaner naar buiten ga (als de zon schijnt tenminste ... want in een volgende blog zal ik het misschien eens hebben over het weer hier in Spanje 🙄 🙄 🙄), al was het maar voor een kwartiertje om mijn administratie bij te werken of te schrijven op mijn terras. Wat een zalig gevoel, de zon op mijn huid.


En als ik dan zo buiten zit, dan overkomt me regelmatig zo’n geluksgevoel, omdat dit wel het leven is waar ik van droomde. En dat ik niet meer nodig heb.



En in het weekend?


Mijn weekend start normaliter op vrijdagmiddag.


En dan staan de boodschappen op het programma (omdat Francis al de hele week veel alleen doet, vindt hij het leuk dat ik mee boodschappen kom doen ... en ja ... ik doe dat dan, maar eigenlijk heel erg tegen mijn zin; daar wat tussen de rekken van de Mercadona of de Carrefour lopen, terwijl hij zijn lijstje afvinkt ... pffft ... ik zoek een oplossing om hieraan te ontsnappen ...)


Uiteraard staat er ook wandelen op mijn programma (als het weer het toelaat).


En schrijven ... zoals deze blog die ik op een zaterdagnamiddag schrijf, omdat ik schrijven en social media niet als werken beschouw, maar echt als ontspanning, zoals de premisse van een roman die ik aan het schrijven ben.

Andere bezigheden van het weekend zijn lekker eten en de omliggende dorpen en streek ontdekken.









To be or not to be?


Eerlijk gezegd, het doet er niet toe of ik nu een echte digital nomad ben of niet.

Wat er toe doet is dat ik helemaal congruent kan zijn met wie ik ben.

Dat ik mijn leven kan verdelen tussen Busot of Bredene, een leven dicht bij de natuur en bij de mensen die er echt toe doen.

En vooral dichtbij mijn waarden.


Zijn er dingen die ik zou willen veranderen?


Ja, ik zou graag wat meer tijd willen besteden aan schrijven (om mijn fameuze doelstelling van 5 boeken ooit eens te behalen ...😳😳 😳) en aan schilderen. Eerlijk gezegd hoef ik hier niet veel voor te veranderen aan mijn tijdsindeling.

Gewoon een beetje meer discipline... en een echte "klik"... maar dat komt goed ... Ik heb het volste vertrouwen in mezelf!


Oh ja ... en een oplossing vinden om van die "boodschappen-vrijdagmiddag" af te geraken ... Al jullie suggesties zijn welkom ... 🙏 🙏 🙏







Persoonlijk leiderschap is het proces van het je voor ogen houden van je visie en je waarden, en je leven aanpassen om daarmee congruent te zijn. - Stephen Covey -

108 weergaven

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page